[ yǔn méi ]同“陨歿”。《南史·孔休源传》:“孔休源 居职清忠,方欲共康政道,奄至陨没,朕甚痛之。”
[ zǒu tóu méi lù ]同“走投無路”。《古今小说·杨八老越国奇逢》:“火器一齊發作,殺得他走頭没路,大敗虧輸。”
[ zǒu tóu méi lù ]没路可走。比喻陷入绝境,没有出路。
[ zuǐ shàng méi máo,bàn shì bù láo ]见“嘴上无毛,办事不牢”。
[ zú diū mò luàn ]方言。犹言心撩乱而头昏。
[ zǎo méi ]亦作“蚤歿”。早死。蚤,通“早”。