[ wèng jiān lì bù ]晋 毕卓 为吏部郎，酷嗜酒，尝夜至邻舍瓮下盗饮，故称。
[ wèng jìn bēi gān ]原指酒已喝尽。比喻钱已用完，囊空如洗。
[ wèng jīng ]亦作“瓮精”。对嗜酒者的讥称。犹酒鬼。
[ wèng lǐ xī jī ]比喻见闻狭隘的人。
[ wèng mián ]晋 毕卓 嗜酒，常醉眠于瓮侧。事见《晋书》本传。后以“瓮眠”称醉眠。
[ wèng rén ]亦作“瓮人”。古代对黑人的称呼。
[ wèng shēng wèng qì ]形容说话的声音粗大而低沉。
[ wèng tiān ]瓮中所观的天。谓局促在极狭小的地方，识见短浅。
[ wèng tiān lí hǎi ]自瓮窥天，以瓢测海。比喻识见短浅。
[ wèng tīng ]穿井用薄皮蒙瓮口置于井中，可听地下远处音响，以防敌人挖掘地道，谓之“瓮听”。
[ wèng tóu ]1.酒瓮的口。2.刚酿成的酒。
[ wèng tóu chūn ]1.亦作“瓮头春”。初熟酒。一说，酒名。2.泛指好酒。