乏匮 [ fá kuì ]
基本释义
缺乏;欠缺。
详细释义
- 乏匮 [fá kuì]
缺乏;欠缺。
《国语·周语下》:“田畴荒芜,资用乏匱。” 汉 桓宽 《盐铁论·论儒》:“今晚世之儒勤德,时有乏匱,言以为非,困此不行。” 宋 曾巩 《朝中祭钱纯老文》:“天子闻丧,驰使临视,劳恤煢孤,賙怜乏匱。”
缺乏;欠缺。
缺乏;欠缺。
《国语·周语下》:“田畴荒芜,资用乏匱。” 汉 桓宽 《盐铁论·论儒》:“今晚世之儒勤德,时有乏匱,言以为非,困此不行。” 宋 曾巩 《朝中祭钱纯老文》:“天子闻丧,驰使临视,劳恤煢孤,賙怜乏匱。”